Ο κολπικός τοκετός, όπως αναφέραμε σε άλλο άρθρο μας, προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με την καισαρική τομή. Αν και αποτελεί φυσική διαδικασία, στην οποία ο μαιευτήρας (σε ιδανικές συνθήκες) παρεμβαίνει ελάχιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις κολπικού τοκετού, απαιτείται παρέμβαση για να εξασφαλιστεί η ομαλή έκβαση για τη μητέρα και το μωρό της.
Τι είναι ο υποβοηθούμενος κολπικός τοκετός?
Πρόκειται για τον κολπικό τοκετό, στον οποίον ο μαιευτήρας χρησιμοποιεί κατάλληλα εργαλεία για να επιταχύνει την έξοδο της κεφαλής του εμβρύου, κατά το 2ο στάδιο του τοκετού. Αναγνωρίζουμε 2 βασικά είδη εργαλείων: τους μεταλλικούς εμβρυουλκούς (γνωστές και ως ‘’κουτάλες’’, εικόνα 1) και τη βεντούζα (εικόνα 2). Και στις 2 περιπτώσεις, υπάρχουν πολλές υποκατηγορίες, η ανάλυση, όμως, αυτών ξεπερνά το στόχο αυτού του ενημερωτικού post.
Εικόνα 1: Μεταλλικός εμβρυουλκός
Εικόνα 2: Βεντούζα
Ποιες είναι οι ενδείξεις του υποβοηθούμενου κολπικού τοκετού?
Yπάρχουν συγκεκριμένες καταστάσεις κατά το 2ο στάδιο του τοκετού, στις οποίες ενδείκνυται ο υποβοηθούμενος κολπικός τοκετός. Τέτοιες είναι η εξουθένωση της μητέρας, αλλοιώσεις στους καρδιακούς παλμούς του εμβρύου (παθολογικό καρδιοτοκογράφημα) και το 2ο στάδιο του τοκετού που έχει διαρκέσει περισσότερο από το αναμενόμενο.
Πότε επιλέγονται οι μεταλλικοί εμβρυουλκοί και πότε η βεντούζα?
Αυτό εξαρτάται από το κάθε περιστατικό και έχει να κάνει, εν πολλοίς, με την εμπειρία και την εξοικείωση του μαιευτήρα με κάθε εργαλείο. Σε γενικές γραμμές, μπορούμε να πούμε πως η βεντούζα είναι λιγότερο τραυματική για τους μυς του πυελικού εδάφους της μητέρας, σε αντίθεση με τους μεταλλικούς εμβρυουλκούς οι οποίοι, όμως, προσφέρουν μεγαλύτερη δυνατότητα έλξης (traction) της κεφαλής σε δύσκολους τοκετούς, όπως όταν η κεφαλή του εμβρύου βρίσκεται σε υψηλότερη θέση.
Τι συμβαίνει κατά τον υποβοηθούμενο κολπικό τοκετό?
Αφού ο μαιευτήρας εξετάσει τη γυναίκα, λαμβάνει τη συγκατάθεσή της για υποβοήθηση του κολπικού τοκετού. Η πιθανότητα του κολπικά υποβοηθούμενου τοκετού, και το τι ακριβώς περιλαμβάνει, θα πρέπει να έχει συζητηθεί με το ζευγάρι κατά την διάρκεια της κύησης και πριν τον τοκετό. Είναι αυτονόητο ότι υπάρχει επαρκής αναλγησία (επισκληρίδιος) και η γυναίκα δεν νιώθει πόνο. Η ουροδόχος κύστη αδειάζεται και ακολουθούνται όλα τα απαραίτητα βήματα για την αντισηψία. Κατόπιν, εφαρμόζεται ο εμβρυουλκός ή η βεντούζα και ο μαιευτήρας ασκεί ελεγχόμενη έλξη, την ίδια στιγμή που η μητέρα συνεχίζει να εξωθεί με την καθοδήγηση του μαιευτήρα. Επιτρέπονται μέχρι 3 έλξεις. Για την προστασία του πυελικού εδάφους, αμέσως πριν τη γέννηση της κεφαλής, ο μαιευτήρας πραγματοποιεί επισιοτομή, ενώ, παράλληλα, υποστηρίζει το πυελικό έδαφος. Σημαντικό είναι οι εξωθήσεις να γίνονται με βάση τις οδηγίες του μαιευτήρα, για να μειωθεί ο κίνδυνος εκτεταμένων ρήξεων του περινέου.
Συνοπτικά, ο υποβοηθούμενος κολπικός τοκετός είναι μια ασφαλής ιατρική παρέμβαση, η οποία όμως θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο από έμπειρους και κατάλληλα εκπαιδευμένους μαιευτήρες και όταν υπάρχουν οι κατάλληλες ενδείξεις. Ας μην ξεχνάμε πως υπάρχει και η πιθανότητα αποτυχίας του κολπικού τοκετού παρά τις προσπάθειες, στην οποία περίπτωση ο μαιευτήρας θα πρέπει να προχωρήσει γρήγορα σε επείγουσα καισαρική τομή.
Εμπιστευθείτε τον Δρ. Γεώργιο Γρηγοριάδη για την εγκυμοσύνη σας. Ο ιατρός έχει πολυετή εμπειρία στη Μαιευτική από το Βασιλικό Κολλέγιο των Μαιευτήρων και Γυναικολόγων του Ηνωμένου Βασιλείου (Royal College of Obstetricians and Gynaecologists, RCOG) στη διαχείριση κυήσεων υψηλού κινδύνου και τη διενέργεια υποβοηθούμενων κολπικών τοκετών.
